Patat is koud en slap. Als kind wist ik niet beter. We woonden in Rijnsburg, maar op zaterdagavond haalde mijn vader patat bij de Leidse snackbar Risa. Uiteraard waren er ook snackbars dichter bij ons in de buurt maar die waren geen klant van het bedrijf van mijn vader. Risa was klant en dus waren wij ook klant bij Risa. Zo werkte dat.
Het kon overigens nog erger. Want als er bij ons thuis iets bijzonders werd gevierd, dan gingen we in Leiden naar ‘de Chinees’. Helaas was dat - we hebben het over de jaren zeventig – de allerbelabberdste Chinees van het westelijk halfrond en omstreken. Maar wel een klant.
